Merdiven ...

Kimdir içeri girenler,

böyle her akşam,

inip çıkanlar kim..

gıcırtılı merdivenlerden?

Bir düğmeye basıyorlar

ve şırakk

düşüyor gece

boşluğa balta gibi.

Usul, sinsi dolaşanlar kim

odalardan odalara,

kattan kata

sabahlara dek, amaçları ne?

Seni bekliyorum

son çıkmazında bu dolambaçlar ağının,

bu geçenekler, bu köstebek yolları,

bu kör tuzaklar karmaşasının.

Yokluyorum duvar duvar

yankıları, ışıkları, titreşimleri.

Derken bir uğultu başlıyor,

öyle bir gürültü kopuyor ki çevremde

seçemiyorum ..

senin ayak sesini onlarınkinden.

Bin odanın birinde su mu damlıyor

tıp

tıp

nerdeki bir musluktan?

Korkuyorum,

korkuyorum

damla damla tükenir diye yüzün

daha görünmeden bana,

bilemeden beni

bu ıpıssız

merdiven başlarında...

Yürüyüp bütün yolları,

erişip nice tepenin nice dağın ardına,

arayıp yıllar boyu çöl üstüne çöl

kent üstüne kent

kaç sınırı,

kaç sonsuzluğu,

alevin ateşin içinden geçip

varınca düşündeki büyük yapıya

söyle, ne gördün

ine çıka sonsuz merdivenlerden...

Araya araya

bin kapıyı bin odayı boş,

aşınca son eşiği,

söyle, ne gördün?

Tanrı'nın yüzü müydü,

HİÇ'liğin yüzü müydü,

kendi yüzün mü?

Ne gördün, söyle bana yaşam!..

İnip çıkarken kör merdivenlerden!...