Artık kesinlikle karar verdim... Biz erkekler, senede bir gün Kadınlar Günü'nü kutlamıyoruz, Allah'ın her günü biz erkekler için "Kadınlar Günü"ymüş...
Durup dururken bu konu da nerden çıktı böyle demeyin... Kafama esti, çıktı işte birdenbire... Çünki her gün, her an, hep aynı düşünce içindeyim de ondan... Genelde her yerde biz erkeklerin sözü geçer derler hep ya, hani en son söz de erkeğe aittir; Pehhhh!.. Bunu diyen her kimse ne büyük palavra sıkmış...
Kadınlarımızı hep "onaylama" halinde değil miyiz, Allah'ın her günü... Evet son sözü söylemek hep biz erkeklere düşüyor düşmesine de; O da "haklısın anneciğim", "haklısın karıcığımm" veya içinde "haklı" kelimesi geçen bir sürü cümle olmuyor mu? Oluyor, bal gibi oluyor hem de... Bu "onaylama" halini bekar ve evli erkeklere isterseniz bir sorun bakalım, hepsinden aynı yanıtı alacağınızdan adım gibi eminim...
Biz erkeklere göre;
Doğurgan bir dişidir çünki; düşüncelerimizin geniş kalçalı evreni kadınlarımız...
Ne onlarsız olunuyor, ne onlarsız yaşanıyor... Yaşam işte, hep böyle gelip geçip gidiyor...
Bize de bunları bir kez daha yazmak düşüyor...
Yorul kalbim yorul; Kadınlar, doyulmaz bir koşudur...
Yorul kalbim yorul; Kadınlar, yaşamanın öbür adıdır...
Yorul kalbim yorul; Kadınlar, ölüme bir başkaldırmadır...
Yaşamak bir öykünme olsa da...
Kadınlardan alınan mutluluk işte böyle ince bir ırmaktır içimizde...
Evet, "kadınlar" hakkında yazı yazmak tehlikelidir biliyorum. "Kadınlar" hakkında ufak bir yazı bile olsa bu yazdıklarınız, sonrasında ne yazarsanız yazın, hayatın gerçeğine doğru kaçınılmaz olarak sözcükleriniz yine aynı kalacaktır...
Çünki biz erkeklerin dilimize pelesenk edindiğimiz o kelime hiç aklımızdan çıkmıyor ki;
"Haklısın!.. Haklısın!.. Haklı!.."
Ertan Yurderi
