"BİR'den BİR'e..."

Birdenbire olur, beklenmedik zamanda;

İçinde belirsiz bir şey sezersin...

Yüreğinin yankılanan tınısında, bir şeydir olan ama ne olduğunu bilemezsin...

Ne hüzündür, ne kederdir, ne acı; yalnızca kendisidir, kendine benzer...

Oturur onu yazarsın, onu paylaşırsın...

Evet, Hiç'liktir özümün duygusal çeperi, işte ben yıllar yılı yarı ölü, yarı diri; O HİÇ'liğe yazarım bunca yazıyı ve şiiri...

ve ardından Orhan Veli gelir birden aklıma...

her şey birdenbire oldu.
birdenbire vurdu gün ışığı yere;
gökyüzü birdenbire oldu;
mavi birdenbire.

her şey birdenbire oldu;
birdenbire tütmeye başladı duman topraktan;
filiz birdenbire oldu,
tomurcuk birdenbire.
yemiş birdenbire oldu.

birdenbire,
birdenbire;
her şey birdenbire oldu.
kız birdenbire, oğlan birdenbire;
yollar, kırlar, kediler, insanlar...
aşk birdenbire oldu,
sevinç birdenbire…

hele de bugünlerde, dilimde hep şu dizeler...

gün olur, alır başımı giderim,
denizden yeni çıkmış ağların kokusunda.
şu ada senin, bu ada benim,
yelkovan kuşlarının peşi sıra.

dünyalar vardır, düşünemezsiniz;
çiçekler gürültüyle açar;
gürültüyle çıkar duman topraktan.

hele martılar, hele martılar,
her bir tüylerinde ayrı telaş!...

gün olur, başıma kadar mavi;
gün olur başıma kadar güneş;
gün olur, deli gibi...

Ertan  Yurderi