Gururumuzsunuz çocuklar!..

Uğur'un yukarıdaki ilk golü Alman kalesine girdiğinde ayaktaydım ve avazım çıktığı kadar bağırıyordum evin içinde...

Öyle sevinmiştim ki, bağırmama engel olamıyordum...

4 dakika sonra Alman oyuncu Schweisteiger durumu 1-1 yaptı...

Ancak biliyordum ki maçın bitmesine daha çok zaman vardı ve top denilen meşin yuvarlak, gerçekten de yusyuvarlaktı...

Hele ki durum 79. dakikada Klose'nin attığı golle 2-1 olduğunda "Daha maçın bitmesine zaman var, nasılsa bizimkiler bir tane atar" diye düşünüyordum...

Ve dediğim de oldu...

86. dakikada Semih'in o enfes golüyle durum 2-2 olunca tıpkı birinci goldeki gibi sevincimden avaz avaz bağırıyor olarak buldum kendimi...

Ve artık sanıyordum ki, yine uzatmalara gideceğiz...

Ancak 90. dakikada Lahm'ın attığı golle bir anda yıkıldım diyebilirim... Elim ayağım boşaldı...

3 dakikalık uzatmada da gol atabileceğimizi düşündüm... Ancak ne yazık ki atamadık...

Ve yenildik...

Ancak Almanlar'dan çok daha iyi oynadığımızı düşünüyorum...

Fatih Terim de tüm oyuncularını "hücum"da oynatmakla futbol tarihinde bence en büyük devrimini yaptı...


Savunma yapmadan hücum yapılarak da başarı elde edilebileceğini hep birlikte izlettirdi tüm dünyaya...

Belki dünyada bizim gibi 4. olan futbol takımları hatırlanmaz böylesi kupa maçlarında...

Ancak Türk Milli Takımı oynadığı bu müthiş hücumcu futbolla hep hatırlanacak gibime geliyor...

Bundan sonra rakiplerimiz hep bizimle futbol oynarken bu başarımızı hatırlayacak...

Kalbimin duracağını zannettiğim ve kendimi oyuna kaptırdığım öyle anlar oldu ki...

Gönlümden geçen şey iyi oynayanın kazanmasıydı...

Üzüldüğüm tek nokta ise, takımımızın iyi oyun çıkardığı halde maçı kaybetmemiz oldu...

Maçı kaybetmemizde orta ve yan hakemin katkısı da büyüktü...

Neyse o hakemler de futbol tarihine iyi oyun yönetemeyen hakemler olarak geçtiler sanırım...

Bizi yarı finale kadar çıkartan ve bu sevinci bizlere yaşatan Milli Takım oyuncularımıza ve Teknik Direktörümüz Fatih Terim'e sonsuz teşekkürler ediyorum...

Onlar sayesinde çok büyük sevinçler yaşadık ulus olarak...

Birbirine girmiş, kamplaşmış bu ülkeye 3 hafta da olsa BİR'lik yaşattılar...

Bir arada olduğumuzda ve kendimize güvendiğimizde neler yapabileceğimizi bir kez daha dünyaya göstermiş olduk böylelikle...

Hele finali de oynayıp kupayı da alabilseydik eğer çok şey değişirdi dünya açısından da. Üzüldüğüm bu rüyamızın bitmesiydi...

Şimdi futboldaki gibi bu BİR'likteliğimizi sürdürebilecek miyiz?.. Yoksa birbirimizi yemeye devam mı edeceğiz?..

Finali oynayamayacağız ancak, Milli Takımımızla hep "GURUR" duyacağımız kesin artık...

Onların bizlere yaşattıkları tüm heyecan dolu dakikaları da hiç ama hiç unutmayacağız...

Maçın heyecanından tüm herkesin unuttuğu bir şey daha var... Gerçi bu unutulan şeyin gerçekleşmemesi beni çok sevindirdi ama... Şayet bu maçı kazansaydık, biliyorsunuz ki 1111 adet kurban kesilecekti... Onların kurtulduğuna da bu arada çok sevindim...

Başka bir futbol heyecanında yeniden BİR'likte olmak üzere, tüm futbolseverlere sevgi ve selamlar...

Ertan Yurderi