HERKES GİBİ 15 DAKİKALIĞINA NASIL ÜNLÜ OLDUM ... 
Pop Art'ın önemli temsilcilerinden Andy Warhol bu sözü ne zaman, nerede söylemiş bilmem ama, onun da dediği gibi “herkes” bir gün bir yerde “ünlü !!!” olabiliyormuş…
Geçenlerde eşimle birlikte 3.5 ayda verdiğim 18 kilo üzerine ödül olarak Bodrum-Söke arasındaki Köfteci Yusuf’a gittik… Köftelerimizi söyledik… Ben önümdeki köfte-piyaza gömülmüşken bir ara piyazın soğanı biraz acı gelmiş olacak ki burnumun aktığını fark ettim… Elimle burnumu kontrol ettikten sonra, önümdeki peçeteyle de çaktırmadan burnumu siliverdim…
Bu sırada yan masada oturan daha sonradan Amerikalı olduğunu anladığımız ailenin küçük kızının yanıma küçük bir kağıtla birlikte gelip “Jack Uncle, are you signing, please?” türünden sözcük sarfetmesiyle afalladım birden…
O sırada köfteyle mi ilgileneyim, kızla mı ilgileneyim şaşırmıştım… Kızcağız Jack diyordu, ben “Çak” anlıyordum… O “signing” diyordu, ben de onu “sing” olarak algılayarak “şarkı mı söyleyeceğim, bana istek falan mı getirdi, ne alâkâ” falan diye düşünürken, kıza elimle “çak” yaparak, usulca başını okşadım. Memnuniyetsiz bir yüz ifadesiyle ailesinin yanına döndü. Ellerini göğüs hizasında bağlayıp, dudak büküp, somurtup oturdu, gözleri ağlamaklıydı…
Bu arada küçük kızın babası ve annesi yerinden kalktı, masamızın yanına kadar gelerek, yarım yamalak Türkçe’leriyle küçük kızlarının beni az önce hayranı olduğu “Jack Nicholson”a benzettiğini, kızlarına hayranı olduğu sanatçı olmadığıma ikna edemediklerini, onun imza istemek için bu yüzden yanıma geldiğini anlatınca durumu kavradım…
Eh küçük kızın bu isteğini ve hevesini kıramazdım tabii ki… Yanına gittim, uzattığı kağıdı aldım, güzel bir “Jack” imzası atıp bir de bu fotoğrafı kendisine hatıra olarak bıraktım…
Yerime otururken “Ah ulan soğan sen nelere kadirsin” diyordum eşime… Beni birkaç dakikalığına da olsa meşhur etti ya diye de gülüşüyorduk…
Bu sırada “kalk, kalk, kalk” sesleriyle uyanıverdim uykumdan… Eşim başıma dikilmiş, sabah kahvaltısına çağırıyormuş beni meğersem… Onun “kalk” deyişini ben “Jack” diye algılıyormuşum uykumda… Her şey bir rüyaymış… Rüyada da olsa “15 dakikalığına ben de meşhur oldum” ya… Varsın rüyada olsun… Belki bir gün gerçek olur, bu belli mi olur… Hani ne demiş büyüklerimiz, “Nazar etme ne olur, çalış senin de olur…”
Jack pardon Ertan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Nasıl yazımı beğendiniz mi? Yorum bırakarak benim gelişimime katkıda bulunabilirsiniz... Şimdiden katkınız için teşekkürler... Sevgiler ve saygılar... Ertan Yurderi (kocayurek)